ANILARDAN

 

                                

BORA DAYININ HARMAN MAKİNESİ

     Akadaşlarımızdan Aslan Tüysüz facebook’da güzel şeyler paylaşıyor. Bu defa da bizi ta çocukluğumuza götüren bir harman makinesi resmini paylaşmış. Resmi görünce çocukluğumuzda dinlediğimiz bir hikayeyi hatırladık.

Tevatür olsa gerek. Ama, hoş bir hikâye olarak anlatırlar. Modanlı’da bir Bora dayı varmış.Biz sağlığına yetişemedik. Bora dayı da , hani adına yakışır bir Bora dayı..İki metrelik boyu, yapılı vucudu ile babayiğit bir adam.

         İşte bu Bora dayı, Modanlıda harman makinası olmasına rağmen, bir sebepten köylülere küsmüş olmalı ki; işini görmek, yani harmanını savurmak için gidip Andiri köyündenden harman makinesi   getirmek istemiş. Bora dayıyı ne kadar darıltmışlar ki; kimseden yardım da istememiş.Resimde görülenin aynısı bir harman makinesini Andiriden sırtına aldığı gibi Modanlı’nın yolunu tutmuş.

         Andiriden çıkınca , Gedik Çeşmesinden, Ala Dağın tepesine  yani ,   Hastek köyü görününceye kadar  yokuş; oradan itibaren de çaya kadar ( Arapkir Çayı )  da yol , hatırı sayılır  iniş takip eder. Çaydan Modanlı’ya kadar da artık yol sürekli  yokuştur. Tabi yol da patika , yani ayak izinden on - on iki kilometrelik bir  çizgi  ..

     Bora dayı, yol boyunca durup dinlenmeksizin çaya kadar gitmiş. Ağustos sıcağında, sırtında koca harman makinesiyle dere tepe, dur duraksız çaya varan Bora dayı, yükünü indirip kedini çayın ılık sularına atmış. Bir güzel çimdikten sonra, dut ağacının gölgesine oturup dinlenmeye başlamış.  Gözlerini az ötede duran harman makinesinde kendi kendine söylenip duruyormuş  :

   Bu meret göründüğünden de ağırmış; canım çıktı diyormuş.  Aklına makinenin kumluğu,yani kum teknesi gelmiş. Şuna bir bakayım deyip , kalkıp makinenin kum teknesini yuvasından  çekmiş.  Bir de ne görsün ;

Kumluk ağzına kadar kum dolu değil mi imiş !.