SİGARAYI BIRAKTIRAN OLAY
Bakkalda bir şeyler almış, kasanın önünde sıramı bekliyordum. Önümde duran otuz, otuz beş yaşlarındaki kişi bir marlboro dedi.. bakkal sigarayı uzattı. Adam tam parayı veriyordu ki ; yanında duran dört beş yaşlarındaki çocuk parmak uçlarında dikilerek uzanıp kasanın yanındaki tezgahta dizili duran çikolatalardan bir tane aldı. Bir yandan da peşinden tuttuğu ceketini çekiştirdiği babasına şirin bir eda ile "bunu alabilir miyim" diyerek baktı. Baba ; " hayır " deyip çukulatayı çocuğun elinden alıp tekrar tezgâha koydu. Aldığı Marlboro sigarasının parasını ödeyen adam, bakkaldan dışarıya çıkarken, elinden tuttuğu çocuk bir yandan adımlarını babasına uydurmaya çalışırken bir yandan da halen tezgâhta kalan çikolataya bakıyordu !
Olay beni çok etkilemişti. Adeta sarsılmıştım. Bu, bir baba idi ve yakıp dumanını havaya savurduğu sigaranın onda birinden de ucuz bir çikolatayı çocuğuna almaktan imtina etmişti !.. Oysa kendisi her gün belki de en az bir paket sigara içiyor; buna rağmen sigaraya verdiği paraya acımıyor da çocuğun mütevazı bir çikolata isteği gözüne büyüyordu.
Bakkalın " buyurun " demesiyle kendime geldim. Halen hadisenin etkisindeydim. Zira ben de sigara içiyordum. Hem de yıllardır.. birkaç defa bırakmayı denemiş olmakla beraber tekrar başlamıştım. Ama şimdi zihnim allak bullak.. Kendimi o adamın yerine koyuyordum. Sigara alışkanlığına yenik düşüp, yakınlarımın telkinlerine rağmen bunca zaman ondan kurtulmamış olmamdan dolayı içimi mahcubiyet sızısı ve yoğun bir utanma duygusu kaplamıştı. Daha oracıkta kararımı vermiştim ; artık sigarayı bırakacaktım. Bıraktım da.. Hem de yıllardır .. Kendim için ve çevremdekiler için yaptığım bu güzel şeyden dolayı çok mesudum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder